Dzień Nauczyciela obchodzony jest w Polsce już od kilku dekad, ponieważ jego początki sięgają lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Co ciekawe, od 1982 roku jego oficjalna nazwa to Dzień Edukacji Narodowej, w związku z czym od tamtej pory święto dotyczy wszystkich pracowników oświaty. Z tej okazji w szkołach nie odbywają się zajęcia, a uczniowie przygotowują uroczyste apele. Nauczyciele zarówno dawniej, jak i obecnie odgrywają niezwykle ważną rolę nie tylko w edukacji, ale też w wychowywaniu młodego pokolenia. Chociaż same lekcje przebiegają bardzo podobnie, to zmieniło się podejście uczniów do szkoły oraz osób prowadzących zajęcia. Wraz z rozwojem technologii pojawiły się nowoczesne metody nauczania. Dzieci i młodzież, wyposażone w laptopy oraz dostęp do Internetu mają bez porównania inne możliwości w pozyskiwaniu wiedzy, niż ich rówieśnicy kilkadziesiąt lat temu. Wszelkie multimedialne formy urozmaicają przekaz i rozwijają kreatywność. Niemniej jednak dawniej nauczyciele byli autorytetami dla uczniów, a ich zawód uchodził za prestiżowy. Mieli też większy wpływ na kształtowanie pozytywnych postaw wśród dzieci oraz młodzieży. W placówkach edukacyjnych panowała dyscyplina, której złamanie wiązało się z poważnymi konsekwencjami.
Wspominając, jak to drzewiej bywało, z okazji Dnia Edukacji Narodowej mogliśmy zobaczyć archiwalne fotografie, przedstawiające polską szkołę kilkadziesiąt, a nawet sto lat temu! Zdjęcia wydrukowane w formie obrazów na płótnie stanowiły wyjątkową dekorację. Kalki przeszłości zawisną na ścianach w naszej szkole, gdzie będą stanowiły swoistą galerię. Niejeden uczeń odszuka na nich swoich przodków, odnajdzie korzenie, praprababcię z krótkimi warkoczykami ubraną w szarą sukieneczkę albo prapradziadka na bosaka, ale w białej koszuli…
Co roku dla pracowników szkoły staramy się przygotowywać miłą niespodziankę w postaci przedstawienia, które przeważnie ich samych dotyczy. I tak też było 21 października w poniedziałek, kiedy to uczniowie klasy VIII przygotowali przedstawienie kabaretowe pt.: „ReportAŻ ze SP im. J. Świątoniowskiego w Brzyskiej Woli’’, teatrzyk „Promyczek” zaprezentował ognisty taniec z różami. Prezentacji dokonali także najmłodsi ze społeczności szkolnej, recytując tematyczne wiersze i śpiewając piosenki. Pod adresem nauczycieli i pracowników szkoły płynęły podziękowania za trud nauczania oraz życzenia zdrowia, szczęścia, wytrwałości.
Na zakończenie grupa wokalna „Z przytupem” przygotowała koncert piosenek ludowych. Dziewczęta, w towarzystwie rodzynka - Kacpra Wilczaka, w pięknych ludowych sukienkach, po raz pierwszy zaprezentowały się szerszemu gronu odbiorców. Ostania zwrotka piosenki „W moim ogródecku” wyśpiewana przy akompaniamencie rytmicznych oklasków:
W moim ogródeczku rośnie jagoda
powiedz mi Maniusiu, czyś była młoda
Ja, żem była młoda, jak w boru jagoda,
jak w boru jagoda, kochaneczku mój.
Ona była młoda jak w boru jagoda,
jak w boru jagoda, kochaneczku mój.
była pretekstem do refleksji nad młodością i impulsem do ofiarowania naszym pedagogom krzewów borówki amerykańskiej.
Następnie głos zabrał pan dyrektor Andrzej Domagała, który przyznał nagrody dyrektora za dotychczasowy wkład pracy i przykładną postawę. Wszystkim nauczycielom serdecznie pogratulował sukcesów oraz życzył satysfakcji z podejmowanych działań.
To był niezapomniany czas pełen radości, który na długo pozostanie w naszej pamięci.
Zdjęcia na płótnie zostały wydrukowane w ramach projektu „(U)korzeni przed tradycją” finansowanego z Programu Działaj Lokalnie Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności administrowanego przez Akademię Rozwoju i Filantropii w Polsce oraz Fundację Fundusz Lokalny w Leżajsku.
Opiekun SU
Edyta Kusa