• Projekty

    • Z wizytą w przeszłości
      • Z wizytą w przeszłości

      • 14.04.2022 10:24
      • „Lubię popatrzeć sobie na czas,

        co gdzieś już pobiegł...”

        J. Papuziński

                    Podróże w czasie i przestrzeni do jedne z założeń projektu realizowanego w ramach programu „Równać szanse”. W dniu dzisiejszym - 30 marca 2021 r.- odbyliśmy podróż do przeszłości – ten sam dzień, ten sam miesiąc, tylko rok nie ten - 1945. Impulsem do podróży był wiersz Joanny Pollakównej oraz kilka fotografii z minionych lat, a na każdej z nich postać młodej kobiety – Janiny Przysiężniak ps. „Jaga”.

        „Stare fotografie”

        Twarze tych młodych kobiet
        tak pełne uroku
        – ta z półuśmiechem,
        ta z kpiącym wyzwaniem,
        nieodwołalnie odpływają w mroku.
        A co z uśmiechem?
        Co z niemym pytaniem?

        Proch przyjął prochy,
        ziemia zżuła kostki,
        z ciał wypijały sok drzewa wysokie.
        Lecz w jakim wietrze rozsnuły się głosy?
        Co z żartem płochym?
        Co z dziwnym urokiem?

        „Czas płynie nieubłaganie. Chwile utrwalone na fotografiach pozostają, jednak nie ma już kobiety tam przedstawionej. Jej ciało zostało unicestwione. Pozostał pojedynczy ślad na fotografii – uśmiech, mina, sytuacja...” - podsumowuje Ola.
                    „Jaga” stała się inspiracją naszej podróży do przeszłości, nie dlatego, że jest lokalną bohaterką, że była łączniczką i sanitariuszką AK, a jej mężem był major Franciszek Przysiężniak, ale dlatego, że właśnie dzisiaj obchodzimy 76. rocznicę tragicznej śmierci młodej kobiety i jej nienarodzonego dziecka.

                    O świcie nasz wysłannik udał się na cmentarz i w naszym imieniu zapalił znicz na grobie Janki, a w godzinach popołudniowych odbyliśmy wirtualny spacer do przeszłości, w trakcie którego sami wyszukiwaliśmy informacji o bohaterce w dostępnych źródłach naukowych, publikacjach książkowych, blogach internetowych, wpisach. Kiedy posiedliśmy wiedzę i wymieniliśmy się informacjami, ciekawostkami z życia „Jagny”, zajęliśmy się redagowaniem biogramów.       

      •      „Podczas dzisiejszego spotkania wielokrotnie zadawałam sobie pytania na ważne tematy egzystencjalne. Zastanawiałam się, co po nas pozostaje, kiedy kończy się nasze życie.” - Martyna.

                    „Doszedłem do wniosku, że za każdym razem, kiedy wspominamy lub mówimy o osobie zmarłej, to przeprowadzamy jej reanimację i przywracamy do życia.” - Dawid

      • Wróć do listy artykułów