Projekty

                    Wychodząc naprzeciw wyartykułowanym potrzebom uczniów naszej szkoły, którzy pragnęli mieć swoje miejsce w otoczeniu placówki, tzw. wolną strefę, urodził się w naszych głowach pomysł, aby na skwerze przed budynkiem powstał ogród. Ale nie zwykły ogródek, lecz ogród edukacyjno-sensoryczny, który czytamy za pomocą zmysłów. Gdzie emitowane przez specjalnie dobraną roślinność doznania estetyczne, zapachowe, dźwiękowe czy dotykowe, stymulują ośrodkowy układ nerwowy i mózg do efektywniejszego działania. Przy tym przebywanie na łonie natury, wśród przyrody, daje odczucie relaksu i odprężenia.

                   Wiedząc, jak duży wpływ na samopoczucie i sprzyjające warunki terapii w rozwoju dzieci ma tego typu założenie, nasz ogród głównie pełni funkcję dydaktyczną i terapeutyczną. Biorąc pod uwagę, że u ludzi najbardziej rozwinięta jest percepcja wzrokowa, przy projektowaniu ogrodu szczególny nacisk położyliśmy na uruchomienie innych zmysłów, aby to bodźce pozawzrokowe stanowiły atrakcję. Staje się on w ten sposób enklawą zabawy, terapii oraz wypoczynku dla osób w każdym wieku, zdrowych jak i chorych.

                  By umiejętnie korzystać z ogrodu sensoryczno-edukacyjnego „Plaster miodu”, przybyła do nas z Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Leżajsku pani Ewa Dubiel, która przeprowadziła z każdą grupą zadaniową, zwaną Rojem, warsztaty sensoryczne. Głównym założeniem warsztatów było oddziaływanie na wszystkie pięć zmysłów, tj. słuchu, dotyku, smaku, zapachu i wzroku. Uczniowie przy dywanie zapachowym rozpoznawali aromat: lawendy, mięty, melisy, szałwii, oregano, lubczyku, tymianku. Poprzez dotykanie ziół zapach unosił się na sporą odległość, tak, że każdy uczestnik mimowolnie rozkoszował się ich wonią. Pani nie mówiła: „Nie dotykaj, bo się ubrudzisz!”, ale zachęcała do zabawy piaskiem, kruszywem, kasztanami, drewnem, roślinami. Wyśmienicie poradzili sobie z utrzymaniem równowagi, przeskakując po dębowych pniaczkach do barwnego wrzosowiska. Pod koniec każdych zajęć, ponieważ pogoda nie rozpieszczała, ogrzewali się w klasach, pobudzając zmysł smaku. Z zamkniętymi oczyma bezbłędnie rozpoznawali kosztowane owoce i warzywa.